Z wielkim smutkiem otrzymaliśmy wiadomość o odejściu Wiesława Hejno, który zmarł 30.09.2024. Zasłużony artysta i wieloletni dyrektor Wrocławskiego Teatru Lalek, sam chciał być pamiętany jako Artysta, tak też informuje oficjalne zawiadomienie poświęcone Jego pamięci. Dziś chcemy oddać Mu cześć i spełnić to ostatnie życzenie – przekazują z żalem przedstawiciele teatru.

Hejno rozpoczął swoją twórczą ścieżkę kariery w roku 1955 jako adept lalkarstwa w Wałbrzyskim Teatrze Lalek. Po dwunastu latach, razem ze swoją żoną Elżbietą, dołączył do Wrocławskiego Teatru Lalek. Od 1973 roku pełnił tam rolę reżysera, a jednocześnie pracował jako wykładowca na Wydziale Lalkarskim PWST im. L. Solskiego we Wrocławiu. Stanowisko dziekana tego wydziału piastował w latach 1978-1987. W okresie od 1981 do 2001 roku był dyrektorem naczelnym i artystycznym Wrocławskiego Teatru Lalek.

W swoim aktorskim dorobku miał około 60 ról. Jako reżyser, stworzył ponad 100 różnorodnych spektakli dla dzieci, młodzieży i dorosłych – zarówno w teatrze lalek, dramatycznym, operze, jak i telewizji czy filmie.

Hejno utworzył wiele wybitnych produkcji reżyserskich, eksplorując miejsce i rolę lalki teatralnej na scenie. Do najbardziej znaczących pozycji, które cieszyły się uznaniem dorosłych widzów, należą takie tytuły jak: „Dziejba leśna” B. Leśmiana (1968), „Czarownice” J. Kurowickiego i W. Hejny (1971), „Świątki” (1972), „Opera za trzy grosze” według B. Brechta (1997), „Celestyna” według F. de Rojasa (1982) , „Niedokonanie” na podstawie twórczości F. Kafki (1994), „Śmieszny staruszek” na podstawie Tadeusza Różewicza (2001) oraz „Makbet” według W. Szekspira (2003).

Niezapomniany wkład w rozwój teatru dla najmłodszych Hejno przypieczętował tworząc przy Wrocławskim Teatrze Lalek Centrum Sztuki Dziecka. Było to artystyczne zaplecze dla dzieci i młodzieży, które umożliwiało rozwój osobowości przez sztukę i wspierało edukację poprzez kreację.